Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου
τὴ συσκότιση στίχους ἰσχνοὺς
θὰ ἐπιδείξω ἀποκλεισμένους
ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,
θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος
τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ
τοὺς προηγούμενους
θὰ κλαίει.


Πεθαίνει αργά όποιος δεν ταξιδεύει
δεν διαβάζει…

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Ματαιότητα

Eίναι φορές που κρύβομαι από την ίδια τη ζωή…
Γράφω για σένα αυτά που δεν τολμώ να πω
καθώς σκέφτομαι το βλέμμα των ματιών σου ,
τις φλέβες των χεριών σου, τις στάλες των χειλιών σου…
Να μη τολμώ να σου πω τι συμβαίνει μέσα μου…
Μια συμφορά είναι η ζωή δίχως άκρη, δίχως γυρισμό
Τα λόγια μιας πληγής που δεν ξεχνιέται…
Πόσο καιρό προσπαθώ να τρέξω μακριά σου… μάταια!
Σε ζητώ με όλο μου το είναι..μάτια, ψυχή, κορμί, αφή
σε λάθος δρόμους… τη ζωή αφήνω πίσω μου
Αφήνω να μ’ αφήσει… και δεν αντέχω άλλη μοναξιά
να γέρνει στο κατώφλι μου..
Την αγγίζω …τη μισώ ,αλλά την αγκαλιάζω
Και αρνούμαι να μεγαλώσω… δε θέλω να μεγαλώσω
Οι στιγμές που μου χάρισες αξίζουν την ανάσα μου…
Με έκαναν να ζω..δε μετανιώνω
Στις στιγμές αυτές είναι γραμμένη η ζωή μου
Μια ζωή που δεν έζησα, που έζησαν για μένα άλλοι
Και εξακολουθούν να ζωγραφίζουν τους χάρτες της
σε απάτητους δρόμους , σε άθλια μονοπάτια
Και εγώ απ’ όλους κρύβομαι… είμαι στο μάταιο…
Και αυτή η ματαιότητα..έρωτας βαρύς
Με ρίχνει σε γκρεμούς , δίχως αύριο…
Και ρίχνομαι όλο πιο βαθειά στον έρωτα σου
Κι ας ξέρω πως θα με εκδικηθείς…
Και ολοένα σε ερωτεύομαι …γι’ αυτό
μη με κοιτάς, μη με ακούς… μόνο νιώσε με…

Δημιουργός: MIPS
Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-09-2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου