Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου
τὴ συσκότιση στίχους ἰσχνοὺς
θὰ ἐπιδείξω ἀποκλεισμένους
ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,
θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος
τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ
τοὺς προηγούμενους
θὰ κλαίει.


Πεθαίνει αργά όποιος δεν ταξιδεύει
δεν διαβάζει…

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Αγκαλιά


















Μπορώ με μια αγκαλιά να σε κάνω
να νιώθεις το χαμόγελό σου;
Να σε κάνω να πετάς πάνω από τα κύματα;
Μπορώ μ' ένα χάδι να πάρω την μοναξιά σου
στα χέρια μου και να την λατρέψω;
Με μια λέξη να διώξω τα σκοτάδια σου;
Μπορώ μ' ένα τραγούδι να σε ταξιδέψω;
Να πιω τα δάκρυά σου, μέχρι να στερέψουν;
Μπορώ με μια σκέψη
να ξεριζώσω όλα τα αγκάθια από το μυαλό σου
και να κάνω να φυτρώσουν όμορφα λουλούδια;
Με μια ματιά μου να βγαίνει το ουράνιο τόξο;
Μπορώ με λίγη τρυφερότητα να διώξω την κούρασή σου;
Με μια ανάσα να γεμίσω το κενό σου με την αγάπη μου;
Μπορώ μ' ένα φιλί να σου πάρω τον πόνο;
Να είμαι κοντά σου;
MIPS

7 σχόλια:

  1. Είναι μια "όαση"στην ερημιά το κειμενό σου..Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μια καλημέρα πέρασα να πω, καλή συνέχεια
    apneagr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ενεός! Από τα πιο ωραία σου... Μπράβο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα!!Πάρα πολυ ωραίο!Πολύ τρυφερό ..Το αγάπησα!Μπράβο σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. αρκετά, όμορφο -θυμάσαι τι σου είχα πει, για την τρυφερότητα

    ΑπάντησηΔιαγραφή