Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου
τὴ συσκότιση στίχους ἰσχνοὺς
θὰ ἐπιδείξω ἀποκλεισμένους
ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,
θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος
τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ
τοὺς προηγούμενους
θὰ κλαίει.


Πεθαίνει αργά όποιος δεν ταξιδεύει
δεν διαβάζει…

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Στειρότητα



























Δίνεις ένα βλέμμα και παίρνεις απόρριψη.
Δίνεις τρυφερότητα και στην ανταποδίδουν με ειρωνία.
Δίνεις αγκαλιά και στην ανταποδίδουν με την φυγή.
Δίνεις φιλί και παίρνεις προδοσία.
Δίνεις αγάπη και στην ανταποδίδουν με την απουσία.
Δίνεις μέρες και παίρνεις δευτερόλεπτα.
Δίνεις φροντίδα και σου δίνουν αμέλεια.
Δίνεις δάκρυ και μένεις με την απόγνωση.
Κραυγή, για να πάρεις σιωπή.
Φως και σκοτάδι, για να πάρεις κενό.
Δίνεις τον εαυτό σου και σου επιστρέφουν πόνο.
Δίνεις ψυχή και ανταποδίδουν δίνοντάς σου ατιμία.
Δίνεις ζωή, για να πάρεις τίποτα.
Κάποτε αδειάζεις και σε λένε στείρα.
Μα δεν αντέχεις πια να γεννάς συναισθήματα από το πουθενά.

MIPS

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου