Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου
τὴ συσκότιση στίχους ἰσχνοὺς
θὰ ἐπιδείξω ἀποκλεισμένους
ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,
θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος
τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ
τοὺς προηγούμενους
θὰ κλαίει.


Πεθαίνει αργά όποιος δεν ταξιδεύει
δεν διαβάζει…

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Όνειρο στο μηδέν


Αριθμοί κυβερνούν τη ζωή μου
504…336…όνειρο στο μηδέν
Είναι πικρή η προσμονή
Αν είναι η αγάπη δυνατή
μόνο οι αριθμοί θα αποδείξουν…

Ένας μήνας απώλειας
Δυο …τρεις… έξι … οχτώ
Κάθε μέρα που περνώ
Σε θέλω σε αναζητώ
εξήντα φορές το λεπτό

Κάθε ώρα, κάθε μέρα
Κάτι… ελπίζω… περιμένω
Θέλω..μα δεν επιμένω
……………να είσαι εδώ
Τι αδιέξοδο κι αυτό…

Κάθε στιγμή ,κάθε φορά
Μια αλήθεια με κοιτά
βαθειά μέσα στα μάτια
Με ρωτά:
«πόσο ακόμα;»

Και η ψυχή της απαντά:
«…………
για πάντα ή ποτέ!»

Δημιουργός: MIPS
Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-09-2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου