Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου
τὴ συσκότιση στίχους ἰσχνοὺς
θὰ ἐπιδείξω ἀποκλεισμένους
ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,
θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος
τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ
τοὺς προηγούμενους
θὰ κλαίει.


Πεθαίνει αργά όποιος δεν ταξιδεύει
δεν διαβάζει…

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Απεικάσματα ζωής


Είδωλα και ιδέες
Όλα ψεύτικα στη γη
Μόνο οι ιδέες απομένουν
Απεικάσματα ζωής
Μια ιδέα ήσουν και συ
Γι’ αυτό τόσο πολύτιμος
Στην άδεια μου ζωή
Στην άδεια μου ψυχή

Πόσο ακόμα να αντέξεις ψυχή μου στα συντρίμμια
του χτες, του σήμερα, του αύριο, του αιώνιου;
Δεν υπάρχει λυτρωμός!
Άνθρωποι που φεύγουν και δεν κοιτάνε πίσω…
στα συντρίμμια!
Άνθρωποι ζωής!
Σχέσεις ζωής!
Έρωτας
Φίλος
Πατέρας
Αδερφός!
Ιδέες!
Απεικάσματα!
Χάνονται…
Χάνεται το άλλο σου μισό!
Χάνεις το άλλο σου μισό!
Χάνεις τον εαυτό σου!
Γίνεται να αντικατασταθεί;
Δεν γίνεται!
Δεν υπάρχει άλλο δεύτερο μισό!
Μισώ!
Μισώ!
Μισώ!
Μόνο τον εαυτό μου μισώ!
Μόνο τον εαυτό μου δεν έχω!
Χωρίς Εκείνον Τίποτα δεν έχω!
Δε μπορώ!
Δε μπορώ!
Δε μπορώ!
Δίχως έρωτα!
Δίχως φίλο!
Δίχως πατέρα!
Δίχως αδελφό!

Συγνώμη… δε μπορώ!

Απλά θα επιστρέψω στη λίμνη της ζωής μου
Και για μια ακόμα φορά θα ξεχάσω να ζω!

Δημιουργός: MIPS
Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-10-2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου