Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου
τὴ συσκότιση στίχους ἰσχνοὺς
θὰ ἐπιδείξω ἀποκλεισμένους
ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,
θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος
τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ
τοὺς προηγούμενους
θὰ κλαίει.


Πεθαίνει αργά όποιος δεν ταξιδεύει
δεν διαβάζει…

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Παρελθόντας χρόνος


Ακόμα νοιώθω στα χείλια μου τη γεύση από τα δάκρυα
Χαίρομαι την φωνή σου σαν τραγούδι στην ψυχή μου
Τα αγαπημένα μου όνειρα για σένα ξεθωριάζουν
Τυραννούν τη σκέψη μου και με κάνουν να μισώ τον ύπνο

Έλα και μίλα μου
Διώξε τα πάντα μακριά.
Ένα μόνο σκέφτομαι…
Μια σκέψη τραγική
Και φοβάμαι τον εαυτό μου…
Διώξε τα πάντα μακριά.
Θέλω αυτό που ποτέ δεν μπορώ να έχω

Ήσουν πάντα αυτός που μου μάθαινε τα πως.
Τότε μπορούσα να κάνω πράγματα που τώρα δεν αντέχω
Και αυτό αργά και βασανιστικά την φύση μου διαλύει
Το γκρι θα ήταν το χρώμα μου αν είχα καρδιά

Θέλω κάτι που ποτέ δεν μπορώ να έχω
Εδώ όλα προκαλούν τόση ντροπή,
γιατί όλα δείχνουν τόσο αλλότρια τώρα
Ξέρω πως όλα είναι το ίδιο
Όπου και να κοιτάξω εσύ είσαι η όραση μου
μόνο για να θυμίζεις τον πραγματικό μου εαυτό,
αυτόν τον τόσα χρόνια ξεχασμένο

Έλα και μίλα μου
Διώξε τα πάντα μακριά.
Ένα μόνο σκέφτομαι…
Μια σκέψη τραγική
και φοβάμαι τον εαυτό μου…
Διώξε τα πάντα μακριά.
Θέλω αυτό που ποτέ δεν μπορώ να έχω

Μόνο που θέλω κάτι…
Μόνο που θέλω κάτι που ποτέ δεν μπορώ να έχω
Μόνο που θέλω κάτι που ποτέ δεν μπορώ να έχω
Νομίζω ότι κατάλαβα αυτό που εννοούσες,
αυτή τη νύχτα στο κρεβάτι μου
Εύχομαι να ήμουν στον κόσμο των αλλότριων,
στον κόσμο του θανάτου

Μακριά…
Μακριά.

Δημιουργός : MIPS
Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-10-2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου