Δευτέρα. .. στη φυλακή του έρωτα εισήλθα
και μόνο πόνο είδα στα βλέφαρα ανθρώπων
Μάτια να αναζητάμε μάτια και χέρια άλλα χέρια
Χείλη σφαλισμένα, πικραμένα από τις στάχτες
Αίσθημα χωρίς ελπίδα δεν είναι αληθινό
Είναι απάτη, ψευδαίσθηση, μια πλάνη
σαν κύκλος μες τα χρώματα, μα έτοιμος να σπάσει
Τρίτη… σ’ άλλη φυλακή μελαγχολίας ήρθα
Και δάκρυα γεμίσανε οι ψυχές των ανθρώπων
που είναι ακόμα μόνες και άδειες σε άθλια κελιά
Μυρωδιές ενός αντίο που δεν έρχεται ποτέ
και μιας δειλής ουσίας χωρίς τέλος
Είναι λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ
γιατί δεν υπήρξαν χωρίς τελείες και κόμματα
Τετάρτη… φυλακή ελπίδας αυτή τη φορά
Λατίνοι σοφοί που όσο ζουν ελπίζουν
Εγώ όσο ελπίζω, απελπίζομαι δεινά
Ερωτεύομαι σκιές που δεν υπάρχουν τελικά
Είδωλα ψεύδους βαπτισμένα αρχή και τέλος
Προσπάθειες για μια αγάπη, άδικη και μάταιη
Απέλπιδος ελπίδος γέννημα κι αυτή
Πέμπτη… σύννεφα σιωπής στον ουρανό
μιας φυλακής γεμάτης δάκρυα κι ανάσες
Κορμιά αφημένα στο έλεος της δίνης
Πλημμυρισμένα από ύδατα ανάγκης
Παραδομένα σε σεντόνια φρεναπάτης
Καρυκεύματα αγωνίας και φόβου
για το αύριο στον κόσμο των ζωντανών
Παρασκευή… πίστη σε μια έξοδο κινδύνου
από της φυλακής τα ζοφερά δωμάτια
Πίστη πως ό,τι αξίζει μένει αναίτια
Τι απείκασμα φαντασίας και αυτό;
Αναίτια ήταν η προσμονή τελικά
για ένα κόστος δίχως αύριο και χτες
Το παρόν φαντάζει ξένο μέσα σε λαβύρινθο
Σάββατο… συνειδητότητα της μοναξιάς
στης φυλακής τους άδειους κρουνούς
Μια νύχτα απύθμενη σαν μάρμαρο πηγάδι
Και εγώ βουλιάζω στο χάος της ζωής μου
Νεκρική σιγή πώς με τυλίγει μέσα μου
Θολά κομμάτια καθρέφτη σπασμένα
Το σύμπαν μου αλήθεια και ψέμα
Κυριακή… ξημέρωσε, το όνειρο εχάθη
στη φυλακή τη γκρίζα της αθωότητας μου
Για λάθη πολύτιμα φταίνε κι οι δυο
Μαθήματα ζωής που δίνουν φορτίο
για νέο ξεκίνημα μιας άλλης πορείας
στις ίδιες ποιότητες ,με άλλες ποσότητες
Και όλα …ένας κύκλος φαυλότητας
Και πάλι από την αρχή …
Δημιουργός: MIPS
Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-10-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου