Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου
τὴ συσκότιση στίχους ἰσχνοὺς
θὰ ἐπιδείξω ἀποκλεισμένους
ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,
θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος
τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ
τοὺς προηγούμενους
θὰ κλαίει.


Πεθαίνει αργά όποιος δεν ταξιδεύει
δεν διαβάζει…

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Ανατομία

Μάτια κρυστάλλινα
Μάγουλα πυρωμένα
Χείλη μισάνοιχτα
Λαιμός αφημένος
Στήθη πλημμυρισμένα
Καρδιά κατακτημένη
Χέρια άδεια
Πόδια βαριά
Βήμα ακίνητο
Δρόμος μακρύς
Λαβώνει την αγάπη…
Κομμάτια σκέψεις
Στεναγμοί
Άπειρες λέξεις
Λογισμοί
χαρίζουνε
άνοιξης λουλούδια
Αρώματα μεσημεριού
Δωμάτιο με θέα
Κλειστά παράθυρα
Τοίχοι ζωγραφισμένοι
Κορμιά παραδομένα
Φυγή στο όνειρο
Βήμα ανύπαρκτο
Πόδια λυγισμένα
Χέρια σφιχτά δεμένα
Καρδιά γεμάτη
Στήθη λυμένα
Λαιμός πνιγμένος
Χείλη σφραγισμένα
Μάγουλα φιλημένα
Μάτια παθιασμένα
Κορμί ένα!
Σάρκα και ψυχή
Ένα!

Δημιουργός: MIPS
Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-09-2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου