Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου
τὴ συσκότιση στίχους ἰσχνοὺς
θὰ ἐπιδείξω ἀποκλεισμένους
ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία
ποῦ πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.
Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,
θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.
Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος
τίποτε δὲν θὰ λέει.
Κοιτώντας θλιβερὰ
τοὺς προηγούμενους
θὰ κλαίει.
δεν διαβάζει…
Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010
Στη σιωπή
Έθαψα την αγάπη μου
στον τάφο της αιωνιότητας
και παραδόθηκα στον χρόνο
Σαν φάντασμα τώρα γυρνάω
Τα δάκρυα μου σαν βροχή
Σαν πεταλούδα που χορεύει
με τα ρούχα της βαμμένα στον πόνο
η ύπαρξη μου τώρα έληξε…
Οι αναμνήσεις μόνο μείναν
Το μυαλό μου αρνείται
Η καρδιά μου ποθεί…
Κι ας είναι μαγεμένη
από τον φόβο της να ζήσει
Στη σιωπή…
μόνο στη σιωπή υπάρχω…
Δημιουργός : MIPS
Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-10-2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου