Ρηχή αποτυχία σε μια έμπνευση εγκαταλελειμμένη από το πρωινό φως, αφημένη στα σκοτάδια της αναζήτησης, ξεχασμένη στα ζοφερά λιμάνια ενός απόρθητου μυαλού. Μια ψυχή σαπισμένη. Επιθυμίες. Ποτάμια ονείρων κάτω απ' το λυκόφως, κραυγές από την συλημένη κορυφή της απόγνωσης. Ένα δωμάτιο απέραντο, αδιάβατο, αφώτιστο, στα πιο ψηλά επίπεδα των ερειπίων μιας ανυπεράσπιστης καρδιάς. Ανέφικτοι δρόμοι. Ανέλπιδοι στόχοι. Απογοητευμένη, συννεφιασμένη ματιά, που τρυπά το σκοτάδι της ερημιάς και τις εσχατιές του πόνου. Μέρα αξημέρωτη, κόκκινος ήλιος υψώνεται ξανά. Ακατανόητη εξήγηση, άσκοπα αποκαΐδια σκέψεων, κομμάτια στάχτης στον αέρα. Ανελέητος χρόνος, κάτω απ' το χλωμό φεγγάρι γυαλίζει ματωμένο το σπαθί της ήττας. Γαληνεύει η πλάση και η ανατολή φωτίζει τις συνέπειες αρρωστημένων προσδοκιών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου