Απ’ τον εαυτό μου
γίνεται να βγω;
Ανυπαρξία στο κενό
Δεν χρειάζεται καιρό
μια στιγμούλα,
ένα λεπτό…
Να γίνω αστέρι σκοτεινό
Μόλις με δεις στον ουρανό
έξω από τον γήινο καιρό
να ανάψω, να χαρώ
και για σένα
να πετώ
Να με βλέπεις κει ψηλά
και να πέφτω με χαρά
Μια ευχή σου
να γεννώ
Ας πεθάνω,
ας χαθώ..
Μόνο για σε να ευχηθώ
να αλλάξεις ριζικό
Και για πάντα να μπορώ
σ’ άλλη διάσταση να ζω
Μακριά σου
να βρεθώ
Να μπορούσα να σε δω...
Πιες της λήθης το νερό
σαν να μην με ήξερες λεπτό
Απ’ τη μνήμη να σβηστώ
άλλο πια να μη μπορώ
να σε ρίχνω στο κενό
Μόνο εγώ να πέφτω,
να μη ζω…
Σ΄ άλλους δρόμους
να βρεθώ …
Τούτη η γη δε με χωρά
με πληγώνει, με πονά
Ας είχα θάρρος μια φορά
να φτάσω εκεί …εκεί ψηλά
Αστεράκι να είμαι εγώ
μόνο για να δημιουργώ
Τα όνειρα σου να φυλώ
και να τα πραγματοποιώ…
Με μια σου ευχή
όταν θα κάνεις
σαν θα βγαίνει το φεγγάρι
πεφταστέρι να προβάλλω
και με μιας να σε στολίσω
την ευχή σου για να ζήσω…
Δημιουργός: MIPS
Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-09-2010
"αναπνέεις, μες τον εαυτό σου"
ΑπάντησηΔιαγραφή